Kamica nerkowa dzieli się na cztery grupy, z czego jedna z nim, kamica cystynowa, jest wrodzona genetycznie. Pozostałe rodzaje są wywołane nieodpowiednim trybem życia bądź przyjmowanymi lekami. Należą do nich – kamica moczanowa, kamica fosforanowa oraz kamica szczawianowa. 

Nerki, których zadaniem jest filtrowanie oraz usuwanie wraz z moczem odpadków i osadów przestają funkcjonować prawidłowo, przez co część osadów zostaje w nerkach. Z reguły powstała płytka osadowa jest w stanie samodzielnie się rozkruszyć poprzez przebieg różnych reakcji zachodzących w organizmie, bądź gdy nie jest wystarczająco duża – następnie trafia do pęcherza poprzez drogi moczowe i jest usuwana z organizmu. Jednak w przypadku gdy do jej usunięcia nie dojdzie, tworzy kamień, na którym osadzają się coraz nowsze warstwy osadu – i właśnie to jest kamica nerkowa.

Kamica nerkowa wymaga wnikliwej diagnostyki. Pacjenci podejrzewający, że mogą cierpieć właśnie na tę chorobę powinni niezwłocznie udać się do specjalisty urologa. Koniecznie będzie również wykonanie następujących badań: badania ogólnego krwi oraz profilu nerkowego oraz badań moczu – ogólnego oraz posiewu. Do oceny wielkości i umiejscowienia kamieni nerkowych niezbędne jest badanie USG. Dalszą diagnostyką zajmuje się lekarz urolog, który zapewne zleci wykonanie badań rentgenowskich – zdjęcia jamy brzusznej, urografii lub tomografii komputerowej. – powiedział Dr n. med. Jerzy Michajłowski, specjalista urolog, FEBU, Kierownik Europejskiego Instytutu Badań nad Kamicą Nerkową, pracuje na Oddziale Urologii Szpitala Wojewódzkiego w Gävle (Szwecja) oraz prowadzi praktykę prywatną w Gdańsku.

Kamica może przebiegać bez objawowo, ale najczęściej powoduje różnego rodzaju dolegliwości, takie jak kolka nerwowa, parcie na pęcherz czy oddawanie moczu z krwią. Jest to niezwykle niebezpieczne, ponieważ zatkany kamieniem i osadem przewód moczowy nie pozwala odprowadzać moczu do pęcherza, zatem powstaje bardzo groźne zakażenie, które z kolei może prowadzić do niewydolności nerek. Dodatkowo powoduje to ogromny atak bólu, który jest tak silny, że często prowadzi do omdlenia. Dlatego tak ważna jest szybka interwencja lekarza – w przypadku braku możliwości oddania moczu spowodowanego zatkanym kanałem moczowym nerki zostają trwale uszkodzone.

Zatem jak leczyć tą chorobę? W przypadku niezagrażających uszkodzeniom nerek przypadkom, chorzy są poddawani leczeniu farmakologicznemu, dość mało inwazyjnym metodom, takim jak nefrolitotrypsja przezskórna czy litotrypsja przezustrojowa. Operacja jest oczywiście ostatecznością. Najważniejszą rzeczą jest szybka reakcja w przypadku ataku oraz profilaktyczne badania mające na celu wczesne wykrycie osadzającego się osadu. Aby zapobiegać występowaniu tego schorzenia należy przestrzegać kilku zasad – dbać o dobre nawodnienie organizmu, spożywać dużo warzyw i soków owocowych, a także produktów zbożowych oraz ograniczać produkty mleczne, słodycze i cukier, konserwanty w diecie, mocną herbatę i kawę. Dzięki przyjmowaniu co najmniej 2 litrów wody dziennie, nasz organizm wytwarza więcej moczu, a co za tym idzie więcej moczu przepływa przez nerki do pęcherza. Dzięki stałemu przepływowi, osady są lepiej wypłukiwane, co nie pozwala na formowanie się kamieni nerkowych i zbieraniu się na nich zbędnych osadów.